Dwars door Perth loopt de Swan River een brede rivier met
een grote aantrekkingskracht op watersporters. In Perth en Fremantle geen
tekort aan jachthavens. Soms vragen we ons wel eens af hoe het leven eruit zou
hebben gezien, als we in Nederland waren gebleven. Nou een ding is zeker dan
waren we vaak op het water te vinden en hadden Yildiz en Olin waarschijnlijk
veel plezier beleefd aan onze optimist. Misschien hadden ze als een wedstrijdje
in de Flits gezeild? Missen we het
zeilen…..absoluut!. We schrijven de kids in voor een zeilcursus en ze hebben er
beide zin in. De weersomstandigheden lijken ook goed voor de komende week.
Zonnetje, max windkracht 3 perfecte beginners omstandigheden. Op dag één leren
ze knopen, tuigen en omslaan. Beetje spannend is het wel, maar de bootjes
liggen voor anker en iedereen krijgt de kans om de boot om te laten slaan en
weer recht te trekken. Olin is de jongste (en kleinste) van de groep. Omslaan
geen probleem maar rechttrekken kost hem veel moeite. Hij heeft het gewicht en
de kracht niet en staat te wippen op het zwaard, maar er gebeurt weinig. Met
een beetje hulp wordt de mast uit het water gelift, en dan is het nog maar een
koud kunstje. Yildiz en Olin hebben er echt lol aan en gaan iedere dag met veel
plezier naar de cursus.
Op dag drie is er wat consternatie in de haven en zie ik
vijftien kinderen enthousiast heen en weer lopen. Wat blijkt twee dolfijnen in
de haven. Wow…..Olin is net van de wal en zeilt de haven uit met in zijn
kielzog twee exemplaren van Flipper!. “Mam de dolfijnen volgende mijn boot” hoe
cool is dat? Op de laatste dag mag ik met de zeilinstructeur mee in de
rubberboot om foto’s te maken. Ruim twee en half uur plezier op het water en
wat zijn ze gegroeid in hun zelfvertrouwen. ’s Middags krijgen ze een diploma
en sluiten we af met een BBQ. Deze week vloog om volgens mij hebben we een
goede basis gelegd voor een vervolgcursus……wat stiekem ook de bedoeling was.
Kids blij en pa en ma ook!
