Met vijf kano’s gingen we roeien in het
mangrove gebied van sanctuary cove; een schitterend gebied waar je volop van zo
kunnen genieten ware het niet dat de leiding flink gas gaf; ook al zaten wij
als enige met zijn drieen in de kano we waren het jongste team (en dat
kwam niet omdat ik zo jong ben). Toch lukte het ons om na wat peddel gemep
onderling telkens de groep weer te bereiken en nog net de woorden op te vangen;
“…and that is why this is such a beautiful area, let’s go for the next stop!”
Eindelijk gingen we echt de mangroves in en
werd het heel ondiep; Yildiz en Olin wilden uitstappen en ik zei: “go for it”
sleep de kano voorbij de rij en laten we voorop gaan varen. Echter bij de
eerste “bijna stapjes” in de modderige grond gingen de voeten weer in de boot
en was het dus de beurt aan mij. Tot mijn enkels in de blauwe drek was ik volop
aan het genieten van de omgeving. Na anderhalf uur moesten we de kano uit en
was er helaas een einde gekomen aan het zitten in de “comfortabele” kano (NOT).
Een prachtig initiatief; Dad’s Day Out – wellicht dat ik me toch maar eens op
mijn carriere moet gaan gooien ;-)
BlackBerry nog wel aanwezig :)
BeantwoordenVerwijderen