Telkens als we over de M1 naar het zuiden rijden heeft de
top van Mt Warning een enorme aantrekkingskracht op ons. Daar willen we nog
eens een keer bovenop staan. Te meer ook omdat dit het eerste punt is waar de
zon het Australische vaste land raakt. Om dit fenomeen mee te maken moeten we
wel heel vroeg ons nest uit (3.30 uur). We besluiten dat het doel om de
top te halen het belangrijkste is, dus zetten we de wekker iets later en
vertrekken om 5 uur ’s ochtends. Nog steeds belachelijk vroeg overigens……vinden
de kinderen ook;-). Om 7 uur staan we aan de voet van de berg en aan het aantal
auto’s te zien zijn er meer mensen die aan ochtendgymnastiek doen. Vol goede
moed beginnen we aan de wandeling, het is nog lekker rustig. Al komen we wel een
personal trainer tegen met in zijn kielzog 3 anderen die allemaal
gewichtsvesten dragen en die kennelijk weer op de terugweg zijn. We hebben een
tas met zoethoudertjes mee want we gaan een dikke 2 uur omhoog dus elke 30
minuten plannen we een pauze. Na een uur heeft Yildiz het eigenlijk wel gehad
en gelukkig Marcel ontfermt zich over haar. Met leuke verhaaltjes en denktank
spelletjes wordt de tweede helft een stuk aantrekkelijker voor haar. Olin heeft
de gang erin met zijn kleine pootjes en gaat onvermoeibaar door. Als we bij onze laatste pitstop zitten om een
hele steile rotswand naar de top te beklimmen, komt diezelfde personal trainer
ook weer vrolijk rennend voorbij. Waarop Yildiz luid roept;”What is his
problem?”. De laatste etappe is steil, glibberig en niet ongevaarlijk dus
kinderen binnen handbereik houden. Het uitzicht op de top is fantastisch we
zijn boven de wolken op 1200 m en we hebben een 360 graden uitzicht over de
Gold Coast en het achterland. Na een tijdje maken we aanstalten om weer af te
dalen. Het is een beetje file klimmen omdat er maar één ketting is waar je je aan
vast kunt houden. Af en toe wordt het verzoek naar beneden doorgegeven om even
te wachten met klimmen zodat de dalers er ook langs kunnen. Gelukkig we staan
weer op een bergpad en wandelen naar beneden….de bovenbenen gaan we voelen
morgen. Eenmaal beneden een super voldaan gevoel en trots op de kids. Al met al
5 uur op pad geweest…..maar Mt Warning was absoluut een bezoek waard.
all I can say is WOW!!!
BeantwoordenVerwijderen