Marcel zijn vakantie zit erop helaas. Omdat wij graag nog
wel wat activiteiten in de omgeving willen doen brengen we hem met de auto naar
het werk. Het is wel een vuurdoop voor
mij….maar eens moet de eerste keer zijn. Links rijden in een iets te grote
auto. Gewapend met een TomTom (gelukkig hoef ik me alleen maar op het verkeer
te concentreren) en dosis boerenverstand (keep left) draaien we de snelweg op.
Yildiz en Olin vinden het net zo spannend als ik. Er gebeuren grappige dingen
onderweg…. Iedere keer als ik richtingaanwijzer wil gebruiken gaan de
ruitenwissers aan. Ook kijk ik standaard over de verkeerde schouder bij iedere
rotonde. Yildiz en Olin vinden de meneer
van de navigatie wel leuk en ze noemen hem Harry. We zijn blij met Harry en als hij de volgende
actie aankondigt wordt er vanaf de achterbank geroepen; Mama je moet zo naar
links (heerlijk verkeers- en Engelse les ineen). Aan het einde van de dag halen
we Marcel weer op. Autorijden gaat eigenlijk prima…….al rij ik wel als een
zondagrijder. De kinderen zijn helemaal trots op mij en vertellen papa dat
Harry wel wat te veel kletst onderweg (haha).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten