Eind vorig jaar konden Yildiz en Olin op een briefje
schrijven met welke 3 vriendjes ze het liefst volgend jaar in de klas wilden
zitten. Dat kan nog best een lastige
vraag zijn, want wie ga je opschrijven en wie moet je teleurstellen. Het geeft ook nog geen garantie dat je met
deze 3 in de klas komt, want ja vriendje A kan wel op vijf briefjes staan.
Yildiz en Olin vonden het maar een lastige opgave (eerlijk gezegd ik kan ik me
dat goed voorstellen) zo jong en dan al zulke moeilijke keuzes moeten maken.
Maar ach ze zagen het wel positief in want
Yildiz en Lexi hadden elkaar genomineerd en Olin en Josh hadden elkaar ook op nummer 1
gezet. Nou kat in het bakkie zou je zeggen……een 100% match! Elk willekeurig datingbureau zou er blij mee
zijn.
Omdat we in Nederland op onze basisschool de Vuurvlinder niet bekend waren met dit fenomeen, verdiep ik me in het nieuwe “mix”systeem om de voordelen (en nadelen want die zijn er vast ook) boven tafel te krijgen. Voornaamste redenen zijn; om het pesten tegen te gaan, kans op nieuwe vriendschappen (sociaal – emotioneel) en nieuw klimaat in de klas bijvoorbeeld minder druk of lawaai.
Zowel Yildiz als Olin zit niet bij zijn/haar favoriete vriendje in de klas. Ai toch een teleurstelling (kennelijk halen ze de “klitters” ook uit elkaar). Bij de twee andere zijn ze wel geplaatst…..gelukkig. Op de vraag of ze het ook erg vinden…..roepen ze “Nee hoor we spelen wel in de pauze met elkaar”. Word ik er toch weer op gewezen hoe flexibel de kinderen eigenlijk zijn…….de ouders hebben er kennelijk meer moeite mee. In de eerst weken hoor ik de namen Lexi en Josh regelmatig voorbij komen, maar er passeren ook nieuwe namen de revue……..opzet mixen en mengen geslaagd?
Omdat we in Nederland op onze basisschool de Vuurvlinder niet bekend waren met dit fenomeen, verdiep ik me in het nieuwe “mix”systeem om de voordelen (en nadelen want die zijn er vast ook) boven tafel te krijgen. Voornaamste redenen zijn; om het pesten tegen te gaan, kans op nieuwe vriendschappen (sociaal – emotioneel) en nieuw klimaat in de klas bijvoorbeeld minder druk of lawaai.
Zowel Yildiz als Olin zit niet bij zijn/haar favoriete vriendje in de klas. Ai toch een teleurstelling (kennelijk halen ze de “klitters” ook uit elkaar). Bij de twee andere zijn ze wel geplaatst…..gelukkig. Op de vraag of ze het ook erg vinden…..roepen ze “Nee hoor we spelen wel in de pauze met elkaar”. Word ik er toch weer op gewezen hoe flexibel de kinderen eigenlijk zijn…….de ouders hebben er kennelijk meer moeite mee. In de eerst weken hoor ik de namen Lexi en Josh regelmatig voorbij komen, maar er passeren ook nieuwe namen de revue……..opzet mixen en mengen geslaagd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten