Juf Wendy weet van wanten

Perth heeft als voordeel dat er een relatief grote Nederlandse gemeenschap is.  In de hoogtijdagen woonden hier heel wat Nederlandse expats van Shell en Boskalis.  Deze expats werden veelal  op projectbasis uitgezonden  wat voor  hun een  reden was om aansluiting te houden met  de Nederlandse taal en cultuur. Resultaat ; zo’n dertig jaar geleden is in Perth de Nederlandse school De Schakel opgericht.  Inmiddels is de De Schakel overgenomen door  Language One een overkoepelende organisatie die Nederlandse taal via contacturen aanbiedt.  Het klinkt mij fantastisch in de oren structuur, continuïteit en een vakbekwame docent. Ook al spreken we thuis Nederlands, lezen we Nederlandse boeken en doen we oefeningen in de vakanties het is gewoon niet voldoende om aansluiting te houden met de moedertaal. Alhoewel....wat is eigenlijk hun moedertaal? Voor Marcel en mij is dat Nederlands, maar inmiddels is dat voor Yildiz en Olin Engels. Dat ze een achterstand hebben moge duidelijk zijn en dat vinden we ook niet zo erg. Bij de intake maken Yildiz en Olin een instaptoets en bespreken we onze doelstellingen.  We vinden het belangrijk dat ze plezier hebben om Nederlands te leren en dat we de achterstand kunnen minimaliseren tot ongeveer een jaar ten opzichte van hun oude klasgenootjes.  Dit lijkt realistisch want Olin is ingeschaald in eind groep 3 en Yildiz zit eind groep 6. We mogen dus best trots zijn op onze inspanningen van de afgelopen twee jaar, want ze lopen circa een half jaar achter.

Inmiddels hebben we kennis  gemaakt met juf Wendy die woensdagsmiddags bij ons thuis de Nederlandse les verzorgd. En juf Wendy weet wel van wanten;-)

The Giants are coming to town

Het Fringe Festvial is een Oeral achtig evenement waarbij vier weken lang  allerlei lokale, nationale en internationale kunst en theater producties de revue passeren.  Komend weekend staat de ontknoping voor de deur.  De kranten staan er vol mee...dit wordt  het kunstspektakel van het jaar.  Een Franse kunstenaar heeft twee bewegende reuzen gemaakt die door de straten van Perth gaan lopen.  De hoofdrolspelers zijn een duiker en een meisje en het verhaal duurt 3 dagen.  We gaan op zaterdag heen want dan vindt aan het eind van de dag de ontmoeting plaats.  Naar schatting zullen er  1,4 miljoen mensen op af komen....drukke bedoeling dus.  We hebben een mooie plek vooraan en staan op de route van het meisje.  Deze voorstelling overtreft alle verwachtingen wat een bijzondere productie. Alle details kloppen, de verhoudingen zijn perfect en de bewegingen heel vloeiend en natuurlijk.

Hoewel de reuzen in slow motion aan de toeschouwers voorbij trekken, zijn er heel veel mannen en vrouwen rennend aan het werk om de poppen in beweging te krijgen.  De reuzen worden met behulp van een hijskraan overeind gehouden, maar alle bewegingen van lopen tot lachen en van knielen tot knipperen met de ogen is mensenwerk.  Wat ingenieus en wat een werk! Ben toch wel benieuwd waar de kunstenaar zijn inspiratie vandaan haalt en hoe zijn ogenschijnlijk ingewikkelde bouwtekeningen eruit zien.  Het werd groots aangekondigd en we vonden het “reuze” leuk!

Back to school

Aan de lange hete zomer is een einde gekomen.  Afgelopen vrijdag het nieuwe uniform opgehaald en we zijn van blauw naar groen gegaan;-).  Er zijn minder kledingvariaties dan op de Clover Hills State School (geen bloesjes, broekrok of jurk)  en het uniform lijkt meer op een sporttenue van de plaatselijke golfclub...polo t-shirt met  sportieve korte broek.  Yildiz vindt het maar niks, vanwege de unisex poloshirts zit er eigenlijk geen model in. “Mam het is absoluut niet fashionable”zegt ze. Ik geef haar groot gelijk, maar zie voor mezelf ook voordelen......geen strijkwerk;-).  Moesten we op de andere school verplicht zwarte leren schoenen dragen, zijn ze daar hier niet zo streng in. Sportschoenen en sandalen in verschillende kleuren het mag allemaal.....wow dat wordt dan toch wel gewaardeerd door de kids.  Hoewel Yildiz al drie weken geleden naar school wilde om nieuwe vriendinnen te maken, wordt het haar deze ochtend echt even teveel.  De opgebouwde spanning komt er allemaal uit. “Ik wil niet naar school, ik wilde niet verhuizen, ik wil bij mijn oude vriendinnen  blijven” huilt ze.  We gaan wat vroeger naar school zodat we op tijd kennis kunnen maken met de nieuwe meester en juffen.  De spanning is enigszins verdwenen en ze zoeken een plaatsje in de klas met een handkus neem ik afscheid in de hoop dat ze het vandaag naar hun zin zullen hebben.  Als ik om drie uur met de auto de parkeerplaats opdraai, komen er twee vrolijke kinderen op me afgestormd.  Ik hoef eigenlijk niet te vragen hoe het was, want op de terugweg werd er ronduit gekletst en hoor ik ook nieuwe namen. Dat geeft mij een gerust gevoel en dan weet ik dat ze in de pauze niet alleen in een hoekje hebben gezeten.  Wat zijn we trots op ze dat ze deze eerste hele spannende dag weer flexibel en open hebben opgesteld. 

Een knallende Australia Day

Wikipedia zegt er dit over: Australia Day is de Australische nationale feestdag. Er wordt gevierd dat in 1788 de Eerste Vloot Sydney (Australië) bereikte. Het wordt gevierd op 26 januari en is vergelijkbaar met Koningsdag in Nederland en Canada Day in Canada. Onder de Aborigines staat deze dag bekend als invasion day. In Australië is Australia Day tevens een nationale vrije dag. 

Altijd goed om even de achtergrond helder te hebben zodat je weet waarom het bier zo rijkelijk vloeit en BBQ’s overuren draaien op deze dag. Staat Sydney bekend om één van ’s werelds mooiste nieuwjaars vuurwerken, zo moet je voor Australia Day in Perth zijn voor het knallende spektakel.  Duizenden mensen verzamelen zich aan de foreshore (met prachtig uitzicht op Perth’s skyline) om getuige te zijn van een half uur durende licht- en vuurshow. Advies is dan ook om vroeg of met openbaar vervoer te komen. We zijn redelijk op tijd en zijn met ons parkeerplekje in de berm ook heel tevreden.  Goed we moeten nog wel even 10 minuten lopen, maar ach in zo’n opgetogen menigte is dat heel gezellig. We strijken neer op ons picknickkleedje met bier, wijn en chips.  Er komen wat F16 laag over vliegen, stuntvliegtuigen die een mooie regenboog toveren en een helicopter met een mega grote Australische vlag eronder. Ja nou weten het wel......het is Australia Day.  De vuurwerkshow is fantastisch en vanaf zes pontons wordt vuurwerk gelanceerd. Eerlijk is eerlijk we hebben nog nooit zulk mooi vuurwerk van dichtbij gezien. Het mag wat kosten maar dan heb je ook wat.  Yildiz en Olin vinden het wel erg lang duren. Met oud en nieuw in Nederland stonden we hooguit 15 minuten buiten (afhankelijk van het budget) dus na 20 minuten zijn ze eigenlijk wel klaar om te gaan (wat achteraf een hele goede beslissing bleek te zijn).  We blijven tot het einde en maken daardoor ook nog een spetterende finale mee. We sluiten ons weer aan bij de rij en slenteren samen met nog duizenden andere toeschouwers door de straten op zoek naar onze auto.  Ben benieuwd hoe snel we weer uit deze wijk zijn, want het verkeer staat muurvast. Deden we er op de heenweg van deur to picknickplek een half uur over, zijn we nu al een uur aan het circelen in de wijk op zoek naar een goede ontsluiting. Aanvankelijk stonden we in de goede richting alleen kwamen we niet vooruit.....met een vriendelijk stem aan de andere kant van de GPSlijn “traffic jam ahead”. Marcel besloot om de lieftallige dame van de GPS even te negeren en draait een zijstraat in, mis verkeerschaos compleet en het gevolg was dat we tien verschillende “vlucht”routes hebben geprobeerd, tig keer “recalculation” en wel honderd keer “traffic jam ahead” hebben gehoord.  Uiteindelijk staan we anderhalf uur later weer voor de deur. Happy Australia Day.

Zeilcursus

Dwars door Perth loopt de Swan River een brede rivier met een grote aantrekkingskracht op watersporters. In Perth en Fremantle geen tekort aan jachthavens. Soms vragen we ons wel eens af hoe het leven eruit zou hebben gezien, als we in Nederland waren gebleven. Nou een ding is zeker dan waren we vaak op het water te vinden en hadden Yildiz en Olin waarschijnlijk veel plezier beleefd aan onze optimist. Misschien hadden ze als een wedstrijdje in de Flits gezeild?  Missen we het zeilen…..absoluut!. We schrijven de kids in voor een zeilcursus en ze hebben er beide zin in. De weersomstandigheden lijken ook goed voor de komende week. Zonnetje, max windkracht 3 perfecte beginners omstandigheden. Op dag één leren ze knopen, tuigen en omslaan. Beetje spannend is het wel, maar de bootjes liggen voor anker en iedereen krijgt de kans om de boot om te laten slaan en weer recht te trekken. Olin is de jongste (en kleinste) van de groep. Omslaan geen probleem maar rechttrekken kost hem veel moeite. Hij heeft het gewicht en de kracht niet en staat te wippen op het zwaard, maar er gebeurt weinig. Met een beetje hulp wordt de mast uit het water gelift, en dan is het nog maar een koud kunstje. Yildiz en Olin hebben er echt lol aan en gaan iedere dag met veel plezier naar de cursus.

Op dag drie is er wat consternatie in de haven en zie ik vijftien kinderen enthousiast heen en weer lopen. Wat blijkt twee dolfijnen in de haven. Wow…..Olin is net van de wal en zeilt de haven uit met in zijn kielzog twee exemplaren van Flipper!. “Mam de dolfijnen volgende mijn boot” hoe cool is dat? Op de laatste dag mag ik met de zeilinstructeur mee in de rubberboot om foto’s te maken. Ruim twee en half uur plezier op het water en wat zijn ze gegroeid in hun zelfvertrouwen. ’s Middags krijgen ze een diploma en sluiten we af met een BBQ. Deze week vloog om volgens mij hebben we een goede basis gelegd voor een vervolgcursus……wat stiekem ook de bedoeling was. Kids blij en pa en ma ook!

Portugees ongedierte

We nemen voor het eerst een kijkje bij de nieuwe vestiging van Lankhorst in Perth. Op de buitenmuur lopen allemaal kleine zwarte beestjes die ik nog niet eerder heb gezien. Marcel wijst ons erop dat dit het seizoen is van de “Portugese Caterpillar”. Huh……Portugese rups het beestje lijkt meer op een worm met pootjes. Bij een rups heb ik altijd de associatie dat het uiteindelijke een mooie vlinder zal worden. Nou dat gebeurt met deze niet zegt Marcel. Ze zijn er alleen in het voorjaar en komen ’s nachts op het licht af. Deur open het krioelt echt van de beestjes…bah. Is er niks tegen te doen dan? Ze doen verder niks en zijn nutteloos, iedere dag pak ik een veger en blik en veeg de beestjes op en gooi ze weer naar buiten in de tuin. Leuke binnenkomer!. Op onze tenen manoeuvreren we tussen de beestjes door en het zijn er echt niet weinig. Zodra je ze aanraakt krullen ze zich op (en ze ruiken ook niet al te fris). Na een paar dagen ben ik eraan gewend en heb ik me maar in het lot geschikt en pak zelf de veger en blik maar om ze weer naar buiten te werken. Kennelijk zijn ze ongewenst geïmporteerd ten tijde van het VOC tijdperk. Persoonlijk had ik toch liever een ander souvenir van de Portugese ontdekkingsreizigers gehad.

Werkbezoek

Voorjaarsvakantie……. joehoe want we gaan naar 2 weken naar Perth/Fremantle. We zijn op een missie, scholen en huizen bekijken reden: waarschijnlijk verhuizen we eind dit jaar naar Perth in verband met Marcel zijn werk. Lankhorst heeft een tweede vestiging in Australië geopend en omdat Perth niet om de hoek is, slechts 5,5 uur vliegen vanaf Brisbane,  staat er een verhuizing voor de deur.  Afhankelijk reageerde ik wat sceptisch, binnen 2 jaar weer alles oppakken en ergens anders opnieuw beginnen, maar de carrière kansen voor ons beide zijn positief, dus ja dan stellen we ons  flexibel op….toch;-)

Het klimaat in Perth kent iets meer extremen dan aan de Gold Coast en we vallen gelijk met de neus in de boter. We landen ’s nachts en op zondag is het 35 graden (de warmste dag in september ooit gemeten) en de volgende dag is het slechts 15 graden met storm en regen. Brrr…..koud ben vergeten hoe een herfstachtige dag in Nederland ook alweer voelde. Gelukkig zowel de korte als de lange broek zit in de koffer dus we komen er wel. Het voordeel is dat we nu redelijk weten hoe het Down Under werkt en dus kunnen nu ook wat sneller schakelen. De komende week gaan we 5 scholen bezoeken en 2 huizen, daarna gaan we op ontdekking in de omgeving Perth en Fremantle. We noemen het een werkbezoek!