maandag 23 september 2013

Spinnebeet

Het is vakantie en de kids hebben een speeltent in de tuin gemaakt.  Later die middag constateer ik een rode plek op Yildiz haar been en ze zegt dat het jeukt. In korte tijd wordt de plek erg rood en groot.  Een aantal weken geleden was ons buurmeisje gebeten door een whitetail spider met een hele nare plek op haar been, haar huid werd opgegeten en ze moest aan de antibiotica). We nemen contact op met de huisarts (dat is het eerste advies als je het niet zeker weet door welk dier je gebeten bent). De huisarts is op vakantie en andere zijn druk, dus is het advies om naar de EHBO van het ziekenhuis te rijden.  De arts verklaart dat Europeanen een heftige reactie kunnen krijgen van locale insectenbeten. Ik krijg het gevoel dat ik word  neergezet als een overbezorgde ouder.  We kunnen een anti-jeuk zalfje ophalen bij de drogisterij en dat zal zeker helpen. ’s Avonds als de kids onder de douche staan, blijkt dat Olin op zijn romp ook allemaal uitslag heeft.  Nou zelfde crème maar gebruiken.  De jeuk blijft en twee dagen later gaan we op vakantie naar Sydney.  Binnen 48 uur zijn zitten de kinderen onder de plekken.  Het lijken wel brandblaren en het jeukt vreselijk. De zalf schijnt niet echt te werken.  De kinderen kunnen er bijna niet van slapen en ik vertrouw het niet. De volgende ochtend zitten we om 8.30 uur bij een huisartsenpraktijk in Sydney.  Na lang, lang, heel lang wachten zijn we aan de beurt.  Yildiz en Olin tonen hun plekken. Yildiz heeft hele grote plekken maar niet zoveel (wel 1 op het gezicht). Olin daarentegen zit er onder.  De dokter bekijkt het van een afstand en schrijft antibiotica en bactroban zalf voor. Binnen  2 minuten staan we weer buiten en we krijgen geen antwoord op onze vraag wat het is.  Could be anything! .  Lekker is dat en ik besluit contact te zoeken met Carla (bevriende huisarts) die ook in Sydney is voor een second opinion.  Stuur haar wat foto’s en de antibiotica plus zalf zou zij ook hebben voor geschreven. Oke dat lucht op. Na 2 dagen knapt Yildiz op, Olin krijgt steeds nieuwe blaasjes erbij.  Later die week zien we Carla en haar conclusie is dat het mogelijk krentenbaard is als heftige reactie op de (spinne?)beet.  

We worden er even op een niet zo fijne manier aan herinnerd dat het hier wemelt van de insecten die we in Nederland niet kennen.  Na een week is Yildiz genezen en Olin had een 2e kuur nodig om er vanaf te komen.  We hebben weer respect gekregen voor de grote, maar vooral ook  de kleine dieren in dit land.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten