Do But (Doe Maar)

Ook hier in Australia komt het eind van het jaar inzicht (al is bijna alles omgekeerd tov Nederland). Voor Lankhorst Euronete Australia (mijn werkgever) betekent dat stocktake = de voorraden checken (balansen). Ik als kantoor pikkie mocht me mengen tussen de warehouse “dudes” om de voorraden te tellen. Een behoorlijke klus die al met al twee weken in beslag nam. Er heerste een gezellig sfeertje en de Iphones werden ingeplugd voor de muziek en na de eerste week werd ik niet meer gezien als de kantoor pik maar werd ik één van de homies en mocht ik zelfs mijn Iphone pluggen! En daar kwamen de eerste vragen; Marcel, who is this? Marco Borsato….Marco Borderwhatte?? You know Marco Borsato with: I don’t live for you anymore! Next song; Who is DJ Tiesto ? – guys come on a Dutchman and one of the world’s  best DJ for many years!

En het mooiste van allemaal; nice song – who is this? This is Do But, Do But (Doe Maar)? Yes, Do But with “ 32 years shacky on my legs”  also known for their songs; the bomb and Nederwiet ;-) en ik vind het nog steeds jammer dat ik geen songs had van Red Rinus and Pe Garbadgecan  (Rooie Rinus en Pedaalemmer  (haha).

Jarig in de zomer ipv in de winter

Voor het eerst vieren we Yildiz haar verjaardag in de zon. Ze wordt alweer 9 jaar....even een cliché......kleine meisjes worden groot. Vorig hadden we een Ik Hou Van Holland Feestje en nu gaan we knutselen met 11 meiden in het ArtsCraft centrum. De stemming zit er goed in en ik heb geloof ik de afgelopen 5 jaar niet zo'n rustig kinderfeestje gehad. Dat is toch het voordeel van uitbesteden;-) Het enige waar ik druk mee ben is om ervoor te zorgen dat iedereen wel voldoende eet en drinkt, want we gaan alle home made lekkernijen natuurlijk niet weer mee naar huis nemen. De meiden zijn erg creatief en als de verf moet drogen, spelen ze buiten kringspelletjes. Na 2 uur zit de tijd er bijna op en is het tijd om de taart aan te snijden. Blijft een raar idee....de ouders staan alweer paraat om hun dochters op te pikken en dan moet nog snel even de taart erin gedrukt worden. Maar hier dus heel gewoon in de wereld op zijn kop. Yildiz is dik verwend en loopt als een celebrity met haar tassen en in korte broek het huis binnen.

In concurrentie met de Schoolkantine

Het continue rooster vraagt van mij enige creativiteit om iedere dag een gevarieerde, gezonde en lekkere lunchbox te vullen.  Brood met hartig en zoet, een gezonde snack en een stuk fruit zijn de basis ingrediënten. Af en toe krijg ik van de kids een variatietip omdat ze dat gezien hebben in de lunchbox van een vriendje. Dan krijg ik te horen dat er een wrap of sushi in zit, dat is wel wat anders dan een ordinaire boterham met kaas (is dit te Nederlands?). Ik ga online en laat me inspireren door de plaatselijke supermarkt met lunchbox suggesties. De kaas wordt vervangen door smeerkaas met sla en de ham wordt afgewisseld met eiersalade en we zijn sinds kort verslingerd geraakt aan zelfgebakken banenbrood. De afwisseling wordt gewaardeerd…..gelukkig!
 

Sinds een paar dagen heb ik er een concurrent bij ……the tuckshop (schoolkantine). De school heeft een grote kantine die iedere dag door 3 personen gerund wordt. Vier keer per jaar wordt het menu aangepast aan groente en fruit van het seizoen.  Er staan gezonde en  lekkere (lees minder gezonde) dingen op de menukaart.  Veel van de groente en fruit  wordt gekweekt in eigen groentetuin van de school.  Mijn allereerste kennismaking met de “tuckshops”was een “appleslinkie”.  Als je een appel meeneemt naar school, kun je deze laten schillen en snijden (super idee en goede motivatie om kinderen fruit mee naar school te laten nemen).  

Maar Yildiz en Olin lieten me ook zien hoe het werkt om wat te bestellen bij de “tuckshop”. (hele slimme truck).  Een blik op de menukaart en vooral de prijzen wist ik dat we niet regelmatig gaan bestellen. We spreken af dat we 2 x per jaar “tuckshop” doen en dat is als een van de kinderen jarig is.  Iedereen blij. Dus op 6 november gaan we wat eerder naar school om de bestelling door te geven.  Yildiz en Olin bestellen een  stuk pizza, een slushie, fruityoghurt  en ik reken $ 18 af. Ik begrijp echt niet dat er ouders zijn die hun kinderen  alle dagen “tuckshop”  laten bestellen.  Voor Olin en Yildiz is het een heuse traktatie……en als ik ze om 3.00 uur ophaal en vraag of ze lekker gegeten hebben……is hun antwoord:” Ja…… maar jouw boterhammen zijn ook lekker hoor”!.  Mooi ik heb de concurrentiestrijd met de “tuckshop”niet verloren;-)

Inburgeringscursus deel 3 "Surfing, Surfing"

De zomer staat voor de deur en dus trekt het strand weer aan ons. De stranden aan de Gold Coast zijn (relatief) veilig. Natuurlijk moet jezelf wel de nodige veiligheidsmaatr
egelen treffen, door altijd tussen de rood/gele vlaggen te zwemmen, want alleen daar houdt de Australische "Baywatch" de zwemmers goed in de gaten. Ik moet eerlijk zeggen dat de Australische" lifesafer's" waarschijnlijk niet geselecteerd worden op hun uiterlijk. Ik heb de David Hasselhoff's en Pamela Anderssons nog niet gespot. Vanaf november bieden de verschillende surfclubs cursussen "veilig op het strand" aan, de zogenaamde "Nippers". Een goed initiatief om de kinderen op jonge leeftijd de strandregels bij te brengen. Het nadeel van de "Nippers" is dat er veel spelletjes op het strand gespeeld worden en weinig wateractiviteiten. Onze kids zijn echte waterratten en dus schrijven we in voor surflessen waarin ook de veiligheidsaspecten uitgelegd worden. Van Oktober tot eind November zijn we iedere zaterdag op het strand te vinden. We krijgen les van surfgoeroe Cheyne Horan (wie kent hem niet?!...google dan maar even;-).

Yildiz en Olin oefenen op het droge de techniek van peddelen en sturen. Het is een echt familiegebeuren want de vaders/moeders worden er ook bij betrokken. Er ontpopt zich een ware coach in Marcel. Iedere zaterdag zijn de weersomstandigheden weer anders. We hebben kleine golven gehad om mee te beginnen, maar bij les zes stonden er dikke baren en lagen de kinderen meer in het water dan op de plank. Eind november hebben ze hun eerste ster gehaald en konden ze zelfstandig op de plank staan.  Volgend jaar gaan we zeker niveau 2 doen van golf surfen al noemen we het dan geen inburgeringscursus meer maar "way of life!".

De officiële coach Cheyne Horan

De officieuze coach Marcel Vos,
die overigens na 25 jaar nog steeds
in zijn wetsuit past! Compliment!