Yildiz komt thuis met een briefje over een hardloop
wedstrijd voor alle klassen in de bovenbouw. De kinderen zijn per leeftijd
ingedeeld, dus ik weet precies hoe laat ik op school moet zijn om Yildiz aan te
moedigen (althans dat dacht ik). “Mam er staat wat op het spel”; zegt ze. De
eerste 6 mogen door naar het district om te rennen tegen andere scholen. De
afstand is 2000 m en het is behoorlijk warm. De oudsten starten als eerste en
volgens het rooster starten de meisjes van 9 jaar om 12.10 uur. Dus 11.50 uur
sta ik in een mooi schadduwplekje langs de baan en ik herken een paar jongens
uit Yildiz haar klas. Even later rennen
de meiden uit haar klas ook. Maar ik zie helaas geen Yildiz voorbij komen. Huh
heb ik haar gemist? Dus ik ga polshoogte nemen bij de start/finish. Zie ik daar
een uitgeputte en huilende Yildiz op me afrennen en vraag wat er is. Blijkt dat
ze moest starten met meisjes geboren in 2004 (dus die 10 jaar worden dit jaar).
Blijkt dat ze het geboortejaar als indicatie nemen. Grrrr……zet dat er dan ook
op denk ik bij mezelf. Dus ik maak excuses en vind het heel sneu dat ik haar
gemist heb. “Oh……that’s oke mam!. Maar ik was 6e en ze hebben me als
9e op de lijst gezet, ik denk dat ik het nummer verkeerd gegeven heb”.
Oh dat verklaart de dikke tranen. Heel vervelend, maar ik vertel dat ze goed
gelopen heeft en dat ze heel trots kan zijn op haar zelf. Ze is zo aangedaan
waarop ik haar uitleg dat ze misschien even bij de organisatie uit kan leggen
wat er gebeurd is. De jury moest echt overtuigd worden van haar gelijk, dus met
behulp van getuigen (nr 5 en nr 7) heeft ze het zelf helemaal opgelost! Trots.
En nu is ze in training voor de scholencross op 21 mei a.s. Ik zal er zeker op
tijd zijn om haar aan te moedigen maar ook om een foto te nemen als ze over de
eindstreep komt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten