zaterdag 8 december 2012

Verkenning Australië


15 september
Zaterdag vertrokken richting China. Was zenuwachtig of mijn oren het wel leuk zouden vinden, dus voor de zekerheid airplugs en drugs in de koffer (slaappillen van het merk dat BA van The A-team ook altijd gebruikte). Maar 10 rondjes lopen op 10 km hoogte, 2 x nasi goreng en 3 films later landen we probleemloos in China. Lang leve de airplugs (werelduitvinding). In China een stop over van 14 uur, die we in een hotel hebben doorgebracht....he he eindelijk liggen en nog even skypen met de kids. Super leuk.


16 september


Vlucht nr 2. Vliegen met dezelfde maatschappij China Southern Airline. Maar zaten nu in een goedkopere uitvoering. Dus geen home video cinema system. We waren overgeleverd aan de keuze van de pilot. Die duidelijk voorkeur had voor de Chinese Kungfu fighting films. Wel Engels ondertiteld, maar die liep niet synchroon met de snelle karate klappen, dus we haakten al snel af. 8 uur vliegen zonder entertainment is best lang....ja wat moet je dan.....lezen of slapen?
17 september

08.20 uur geland. Heerlijk de zon schijnt! En wat een vriendelijk ontvangst op het vliegveld. Kan er echt blij van worden.... Op zoek naar een huurauto. Marcel rijdt en dat is maar beter ook. Het links rijden wekt op mijn lachspieren. Ik zit rechts maar heb geen stuur in handen.....dat is knap lastig als controle-freak. Marcel is het gewend gelukkig maar ik zou bij de eerste rotonde een frontale botsing hebben veroorzaakt. We checken in hotel Jupiter (Gold Coast) erg toeristisch maar prima kamer met nice view. We rijden door naar Varsity Lakes voor een meet & greet met Marcel zijn nieuwe collega's. Doen nog snel een boodschapje op de terugweg (super super shopping mall). Op de terug weg hebben we moeite om onze ogen open te houden. Zijn nu ook 48 uur onderweg....Vallen uiteindelijk om 16.00 uur uitgeput in slaap...

 
18 september
ndse kinderen krijgen in het begin extra engelse les zodat ze snel mee kunnen in het schoolritme. Geeft ons een goed gevoel... er zijn circa 15 buitenlandse kids per jaar die instromen....dus een school met ervaring. De gebouwen zijn wel verouderd...en alle kids in blauwe kostuums is ook even wennen.

Verder op huizenjacht. We vragen de weg aan een oudere meneer in de tuin. Hij voelt zich geen honderd punten....en begint te trillen en te zweten. I think I am having a hart-attack. Shit, nu hier?? Marcel springt uit de auto en ondersteunt hem. Ik draai 000 (australische 112) and calling for an ambulance. Terwijl ik probeer uit te leggen waar we zijn (lastig want we vroegen juist de weg) komt de buurvrouw naar buiten gesprint. Checkt bij Marcel wat er aan de hand is en rent direct naar mij om uit te leggen waar ze moeten zijn (hurry he collapsed). Ik ren naar binnen, Marcel heeft hem op zijn nek naar binnen gesleept. Ik heb EHBO met reanimatie...en nu...? Ik kom binnen en op verzoek van opa tapt Marcel een stevige borrel voor hem in. Ik reageer...geen drank. Inmiddels is de buuf ook binnen en de ambulance onderweg....niks doen is het advies. En we blijven...totdat de buurman komt. We moeten verder want de bezichtiging is over 5 min voorbij. De buren redden het wel (are you sure). Na de bezichting rijden we terug en staat de ambulance nog voor de deur.

Hopenlijk loopt het goed af...zoniet dan hebben we wel interesse in zijn huis (oeps grapje).

's middags een tour met Thornstein en Kristen langs de betere wijken. En heerlijke griekse lunch gehad. In de middag nog een huis bekeken....maar dat was het niet.

Net terug van en strandwandeling. Kortom een enerverende dag...met de Vo

Na 12 uur slaap zijn we er weer! Om 09.00 uur brengen we een bezoek aan Robina State School. Fiona een ESL (english second language) teacher leidt ons rond. Super aardig mens. Buitenlandse kinderen krijgen in het begin extra Engelse les zodat ze snel mee kunnen in het schoolritme. Geeft ons een goed gevoel... er zijn circa 15 buitenlandse kids per jaar die instromen....dus een school met ervaring. De gebouwen zijn wel verouderd...en alle kids in blauwe kostuums is ook even wennen.

Verder op huizenjacht. We vragen de weg aan een oudere meneer in de tuin. Hij voelt zich geen honderd punten....en begint te trillen en te zweten.
I think I am having a hart-attack. Shit, nu hier?? Marcel springt uit de auto en ondersteunt hem. Ik draai 000 (Australische 112) and calling for an ambulance. Terwijl ik probeer uit te leggen waar we zijn (lastig want we vroegen juist de weg) komt de buurvrouw naar buiten gesprint. Checkt bij Marcel wat er aan de hand is en rent direct naar mij om uit te leggen waar ze moeten zijn (hurry he collapsed). Ik ren naar binnen, Marcel heeft hem op zijn nek naar binnen gesleept. Ik heb EHBO met reanimatie...en nu...? Ik kom binnen en op verzoek van opa tapt Marcel een stevige borrel voor hem in. Ik reageer...geen drank. Inmiddels is de buuf ook binnen en de ambulance onderweg....niks doen is het advies. En we blijven...totdat de buurman komt. We moeten verder want de bezichtiging is over 5 min voorbij. De buren redden het wel (are you sure?). Na de bezichtig rijden we terug en staat de ambulance nog voor de deur.
Hopelijk loopt het goed af...zoniet dan hebben we wel interesse in zijn huis (oeps grapje).
's middags een tour met Thornstein en Kristen langs de betere wijken. En heerlijke Griekse lunch gehad. In de middag nog een huis bekeken....maar dat was het niet. Net terug van en strandwandeling. Kortom een enerverende dag...met de Vosjes




19 september
Vandaag Clover Hill School bezocht. Mooie school (nieuwbouw) en een heel warm welkom. De rondleiding was fantastisch...rondsnuffelen onder schooltijd. Year 1 & 3 bekeken. En de Year 3 (toekomstige klas van Yildiz) mochten de kids vragen aan ons stellen en iets presenteren. 1e vraag die aan Marcel gesteld werd; "are you a scientist?" hahaha ... komt zeker door zijn bril. Ze wisten van geen ophouden en de juf was ook heel grappig. Op deze school zullen Yildiz en Olin zich snel thuis voelen. Sport, natuur en cultuur zijn belangrijke vakken. Deze school staat op 1. Morgen nog even de andere school bekijken.
Omdat de woonwijken in de directe omgeving gebonden zijn aan de scholen (anders heb je geen toegang) zijn we hier verder naar huizen gaan zoeken. We hebben mooie bekeken. Maar het gaat hier net even iets anders dan in Nederland. Open-huis vandaag om 4.30 pm dus rijden vol goede moed ernaar toe. Eenmaal aangekomen moeten we in de rij staan en heeft iedereen een paar minuten om te koekeloeren. Onder de kandidaten was ook een moeder met 9 kids (in alle soorten en maten type octomom). De kids droegen nog hun schooltenue en renden rond in het huis. Waarop Marcel zegt : "the footballteam is wrecking the house". De hele rij lachen.....natuurlijk. Verder een aantal administratieve zaken geregeld zoals openen van een bankrekening. Tot nu toe heel tevreden.




20 september

Vandaag Varsity College bezocht. Staat goed aangeschreven….nieuw gebouw, goede resultaten, mooie speerpunten, maar wel ……….2300 leerlingen! Oeps… The principal die de rondleiding gaf kon zo meedoen met het lijsttrekkers debat van vorige week. Hij hoorde vooral zichzelf graag praten. Na onze goede ervaring van Cover Hills School was het moeilijk om met open vizier alle informatie te absorberen. Na de rondleiding zijn we in de wijk gaan rijden…..Prachtige huizen, maar zeker niet goedkoop.
’s Middag alles even op een rij gezet en de uitkomst is dat we ons hart volgen. Clover Hill is een kleinere school (nog steeds 900 leerlingen), veel persoonlijker en de omgeving is heel kindvriendelijk. Veel groen, playgrounds en de woonwijken zijn ruim opgezet. Dus vrijdag regelen we inschrijving! One down one to go…
Nu we hier 3 dagen rondrijden leren we de omgeving aardig kennen. We hebben inmiddels zoveel visitekaartjes van makelaars dat we kunnen kwartetten;-). We hebben circa 10 huizen bekeken, dus een aardig gevoel voor prijs/kwaliteit verhouding. Huren zit er momenteel nog niet in want dan gaat gelijk de teller lopen….Dus we wachten tot half december om online iets te regelen en dan Lankhorst Euronete Australia het papierwerk doen.

Oh ja ik vergeet het bijna….. de highlight of the day. Op een park woont meestal ook een manager die voor de huiseigenaren de verhuur regelt. Prima methode om laagdrempelig naar huurhuizen te kijken. Maar Marcel nam het wel heel letterlijk….en nam de verkeerde deur (achterdeur van het woonhuis). Stapte naar binnen maar dat werd niet gewaardeerd. Toen Marcel weer buiten stond zei hij: 'de snor is een beetje chagrijnig'. Oh geen aardige meneer dacht ik. Toen we bij het kantoor naar binnen gingen stond daar een grote stevige dame met een enorme ……..ja juist…..snor. En ik kon mijn lachen niet inhouden.

Na de dip in de pool werden we om half zeven opgepikt door Thornstein en Kristen voor een diner bij een Indian restaurant. Heerlijk getafeld….

21 september

Na 3 volle dagen van 's ochtends 8.30 - 17.00 uur konden we vandaag een beetje rustig aan doen. We hebben Yildiz en Olin ingeschreven op de Clover Hill School. Nog wat in de wijk rond gereden...na 3 dagen weten we beter de weg dan de Australische dame van de navigatie. Uitgenodigd door Kristen en Thornstein voor een BBQ op hun veranda. Scampi's en spareribs. Heerlijk! Ik kan nu al wennen aan het easy going buitenleven. Morgen vlieg ik weer terug. Dubbel gevoel ik mis de kids.....maar reis ook 24 uur alleen. Toch maar de slaappillen nemen.....
Het is gek om in 1 week 2 keer gereset te worden. Ik was net hersteld van de jetleg....en morgen vlieg ik weer terug in de tijd.

But the trip was worth it!!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten