Flying Dutchmen

Vandaag is het een regenachtige dag en gaan we opzoek naar een binnen activiteit. Byron Bay staat bekend om zijn kunstzinnige en creatieve inwoners. Er zijn hier heel wat Hippies uit de jaren '60 blijven hangen. Er is een circusschool waar je in 1,5 uur een trapeze act kunt leren en dus boeken we 3 plaatsen voor Mama, Yildiz en Olin. Papa blijft aan de grond om te filmen/fotograferen. Het is gelijk een hele goede therapie tegen hoogtevrees....waar ik nogal last van heb. Op de grond wordt de lenigheid getest......oei een harde confrontatie met de werkelijkheid...ik word echt ouder. Yildiz en Olin slingeren als apen aan de rekstok en zijn in 5 minuten goedgekeurd om de lucht in te gaan. Moeders daar in tegen moet nog even 5 minuten extra slingeren (lees een andere eenvoudige techniek aanleren om de benen de lucht in te krijgen....auh).

Eenmaal op de ladder is er geen weg meer terug. De ladder beklimmen is al een hele toer (ding wiebelt teveel). Als we boven zijn breekt het zweet me uit en sta ik verstijft met mijn handen aan de reling. Yildiz en Olin zijn heel dapper .....oke ze vinden het heel spannend maar volgen moeiteloos de instructies en 1,2,3 hop daar vliegen ze. Het loslaten is best eng maar een duik in het enorme vangnet is erg leuk. Bij mijn eerste sprong duurde het heel lang voordat er ook echt klaar voor was.......en loslaten op 8 meter hoogte doe je ook niet voor je plezier. Met knikkende knieën stond ik even later op de grond. Yildiz en  Olin .....kom mama nog een keer!. Ik moest even bekomen van dit avontuur.... maar uiteindelijk hebben we de hele ochtend gevlogen......alias the Flying Dutchmen.

Whale watching

We gaan een lang weekend weg en rijden naar het zuiden.....Byron Bay en Ballina staan op het programma. We nemen de toeristische route langs de kust en stoppen bij een aantal bijzondere plekken om walvissen te spotten. De Humbeck walvissen trek is begonnen en 's werelds grootste zoogdieren zwemmen in noordelijke richting om in warmer water te kalven. Er zijn veel tours voor ook veel dollars die je dan meenemen op een boot om de walvissen van dichtbij te bekijken (geen garantie). Vlakbij point Hasting klimmen we naar de top en nemen plaats op een bankje. En het duurt niet lang voordat we onze eerste walvis zien. WOW.....we zijn helemaal enthousiast. Het is wel ver weg maar we zagen toch echt een waterfontein. Even later komt er een local naast ons zitten die de laatste 4 weken elke dag op de uitkijk staat om walvissen te spotten. En dan ineens komt er 1 redelijk dicht bij de kust omhoog om adem te halen. Prachtige beweging......en groot. Met het blote oog goed waarneembaar, maar met een camera moeilijk te knippen......(zoekplaatje).
Een uur de horizon afturen levert een score op van 6 walvissen....volgens de local hebben we geluk omdat hij de afgelopen dagen niet zoveel heeft gezien. We kunnen weer wat afstrepen van onze bucketlist.

Spooky Disco

Yildiz en Olin lopen al een paar dagen opgetogen door het huis. Ze mogen naar de schooldisco. Het thema is Spooky!. Nou daar kunnen we wel wat mee en we googlen even naar spooky faces op internet. FOUT! Er verschijnen allerlei lugubere Halloween gezichten met nepbloed en enge maskers. Oeps snel dicht die I-Pad. Te laat Yildiz vindt het thema ineens een stuk minder leuk. Olin doet verwoede pogingen om aan Yildiz uit te leggen dat het niet echt is. Ze laat het even bezinken en besluit om zonder schmink naar het feest te gaan. Prima! Even later hebben we onszelf omgetoverd tot Dracula Olin, Duivelse Yildiz en Esther de Heks. Het feest is een groot succes, terwijl de kids rennen, dansen en plezier maken. Sta ik te genieten achter de bar om de alle Dracula's, Frankensteins, Mummies, Heksen, Duivels te bedienen.

Adminstratiekantoor

"The Office" oftewel het kloppend hart van de school is een term die ik de kinderen veel hoor zeggen. Als je gevallen bent en een pleister nodig hebt, ga je naar "The Office". Ze hebben daar een compleet ingerichte EHBO post. Als je het te bont hebt gemaakt en je moet je melden bij de directeur, ga je naar "The Office". Als je je ziek voelt en opgehaald moet worden, ga je naar "The Office". Als je te laat bent moet je eerste een briefje halen bij "The Office". Laatst had Yildiz onder schooltijd een optreden met haar koor en ze wilde niet met de bus, dus speelde ik even voor taxichauffeur. Ik haalde haar op uit de klas. Mama we moeten eerst nog even langs "The Office" om uit te schijven. Oke denk ik.....ja met 900 leerlingen op een groot terrein is dat in geval van calamiteiten een prima uitgangspunt. Anderhalf uur later zijn we weer terug en wil ik Yildiz weer terugbrengen naar haar klas. "Nee Mama we moeten eerst nog even langs.......juist ja .....
The Office!

Brrrr.....koud

De winter hier is voor ons natuurlijk geen echte winter. Overdag temperaturen variërend van 18-21 graden.  Maar onder die heldere sterrenhemel kan het ook heel snel afkoelen naar een graad of 9-10. Op zich is dat niet zo’n probleem maar de meeste huizen hier in Queensland hebben geen verwarming en zijn slecht geïsoleerd. Warm buiten betekent ook echt warm binnen……koud buiten betekent …….ja koud binnen. Voor de warmte heb je een airco …….helaas voor de kou geen verwarming (alternatief is om de airco in omgekeerde stand te zetten…..maar dat vreet energie!).  Opzoek naar doos 98 waar de wintersportspullen in zitten, de fleece dekens en dubbele dekbedden worden ook uit de kast getrokken.  Het is heel tegenstrijdig overdag in een t-shirt en ’s avonds zijn we klaar om de piste op te gaan.  Van de week is de laagste nachttemperatuur in 10 jaar gemeten 4 graden………..brrrrr koud he.

Natural bridge

Een laat filmavondje gister zorgt ervoor dat de kids niet vooruit te branden zijn.  Even een break of relax dagje is natuurlijk geen probleem.  Maar ik heb  toch wel de behoefte om in het weekend erop uit te trekken.  Wat dat betreft zitten we in een ander  ritme. Marcel, Yildiz en Olin hebben na een volle werk/school week behoefte om op de zondag rond het huis te hangen en voor mij daarentegen is de zondag een er-op-uit-trek-dag. Mijn tijdelijke baan geeft voldoening en energie en natuurlijk bouw ik een netwerk op.  Vanuit huis  werken onder schooltijd heeft grote voordelen, alleen mis ik de contacten met collega’s. Even een simpel praatje.

We komen uit op een compromis en rijden met de auto naar de natural bridge. Uitrusten, muziek luisteren en genieten van het uitzicht. Een wandeling van circa 45 minuten brengt ons bij de Natural Bridge……..adembenemend mooi! En wat een natuurgeweld.......de waterval blijft maar stromen.  Na de picknick keren we weer terug naar de auto, onderweg stoppen we nog een paar keer bij uitkijkpunten  en om 15.00 uur zijn we terug op ons honk. Wat zijn we mooi fut west! Voor ieder wat wils.

 

Logéetje

Yildiz komt enthousiast uit school. "Mama mag Lexi bij ons logeren?" Ja waarom ook niet als het van haar moeder mag. Haar moeder is ook akkoord......met de ene opmerking dat Lexi slaapwandelt 's nachts. Oke denk ik....nou er kan niet zoveel misgaan want we hebben geen trappen in huis. De datum is geprikt (een hele week wachten duurt dan best nog lang). Zaterdag na de korfbal gaat Lexi mee.  De middag gaat snel voorbij en na het eten hijsen de dames zich gelijk in de pyama. We kijken nog een film.....met uiteraard popcorn. Niet veel later liggen de dames erin. Er wordt heel wat af gegiecheld........en slapen ho maar. Ik zeg tegen Marcel ze is veel te moe om te slaapwandelen vannacht. Om 23 uur verplaatsen we Yildiz (op eigen verzoek) naar een andere kamer. En 5 minuten later is het stil.  Ik slaap heel onrustig en bij ieder geluid ben ik wakker, bang dat Lexi aan het spoken is. Ik wandel met een slaperige kop door het huis en  check nog een paar keer of ze echt wel in bed ligt. De volgende ochtend is het alweer vroeg gezellig. Aan het eind van de ochtend wordt Lexi opgehaald. Het was een hele geslaagde logeerpartij.........en ik heb vooral veel gewandeld terwijl ik niet sliep!

Gold Coast Marathon

Gisteren heb ik samen met Hildur (collega van Marcel) de inschrijfpapieren en startnummers opgehaald in het conferentie centrum. Er zijn circa 11.000 inschrijvingen, dus dat vraagt om een strakke organisatie! Nou het was perfect geregeld en binnen een half uur staan we opgetogen (en klaar voor de start) buiten.  Ons nummer 5.7 km start om 8.00uur….wel een beetje vroeg.   

Bij de start krioelt het van de mensen en de adreline stijgt. Hildur en ik starten in vak B en we scannen de menigte (wie we makkelijk kunnen hebben)  en worden er melig van (of is het de spanning).  De eerste 2 minuten na de start is het nog gewoon lopen…..wat duurt het lang om een groep mensen in beweging te krijgen…..(is daar al eens onderzoek naar gedaan?).

Het lopen gaat heerlijk en onderweg halen we van alles in…..iemand met een kopje koffie op zijn hoofd, een bruidspaar.  Marcel en Fresi zijn met de kids naar de finish gelopen en voordat we er erg in hebben zijn we al weer bij de eindstreep in een tijd van 00:35:21.  Hildur ziet in een flits Marcel met de camera en zwaait nog even.....en ik heb ze compleet gemist.

Bij de finish worden we gelijk gehuldigd! Het is even zoeken waar de mannen met kinderen zijn en na een half uur hebben we ze gevonden. Om 9.30 uur rijden we richting huis. Het was een kort optreden maar super leuk …….en volgend jaar gaan we voor de 10!

 

 

Best deal in town

Jenny Germany ( er is ook een Jenny Tasmanie) doet navraag bij de moeders uit Olin zijn klas of er interesse is om gezamenlijk VIP passen te kopen voor Wet ’n Wild, Movieworld en Seaworld.  Natuurlijk daar hebben wij wel oren naar. Ipv 99 dollar p.p. voor een jaarpas 65 dollar p.p.  (chaching korting).  Zodra we de passen in huis hebben maken we er gelijk gebruik van intussen zijn we al een paar keer geweest.  De parken zijn te groot om in 1 dag te doen en van de “locals” hebben we de tip gekregen om na 13.00 uur te komen dan kun je vooraan parkeren.  Dus we hoeven ons het komende jaar niet te vervelen……bij de kids is Seaworld favoriet.

Hieronder een foto impressie.