Na het opstijgen is de spanning eraf en biedt entertainment aanboord uitkomst. Er wordt een film gekeken, gegamed en na 3 uur vliegen vallen de kids en Mars in slaap en houd ik de wacht. De vlucht verloopt prima en na 12 uur landen we veilig in Beijing. Het grondpersoneel draagt handschoenen en winterjassen …..oh het is -8 (waar zijn de winterjassen ?!). In de transit worden we uit de rij gehaald en met voorrang behandeld omdat we met kinderen reizen (althans dat denken we). Maar het wordt ons al snel duidelijk dat er met mijn paspoort iets niet in orde is. Na een aantal strenge blikken van de Chinese douanebeambte, worden we in gebrekkig Engels gesommeerd haar te volgen. Via een zijweg belanden we in een soort ondergronds netwerk dat wel iets weg heeft van het gangenstelsel van de Vietcong. Van de luxe die we boven de grond aantroffen is op de werkvloer weinig meer van over. De kantoren zien eruit als bezemkasten met gemiddeld 3 werkplekken. Inmiddels weten we wat het probleem is. Ons visum is aangevraagd met mijn oude paspoort en afgelopen najaar heb ik nog een nieuw paspoort aangevraagd omdat het oude geldig was tot januari 2014. Verlenging van mijn paspoort over ruim een jaar zou ingewikkeld en kostbaar zijn. Maar nu kloppen de nummers niet meer (probleem……) Of we het oude paspoort ook mee hadden genomen…..nee dus. Of we dan wel een kopie konden laten zien…..nee dus. Of we in Nederland niet iemand konden bellen die ons kon helpen……nee dus. Opeens kreeg Mars een idee alle bestanden hadden we op een externe schijf gebacked up. Ah….licht in de duisternis. Nu hadden we alleen een computer nodig om de bestanden tevoorschijn te toveren. Nou dat lukte en er verscheen zowaar een glimlach op het gezicht van de strenge douanebeambte. En eerlijk gezegd ook op die van ons. Gelukkig we konden verder reizen met zijn vieren.
We checkten opnieuw in voor een binnenlandse vlucht naar Gangzhou (vlucht van 2 uur). Op Gangzhou zou de stop 45 minuten in beslag nemen. Maar we moesten met circa 85 man het vliegtuig verlaten. Om vervolgens een sightseeing tour over de luchthaven te maken. Weer het hele riedeltje: inchecken, douane, boarden en met bus (staanplaatsen) naar hetzelfde vliegtuig om vervolgens 2 uur later weer op dezelfde stoelen plaats te nemen. Hilarisch….maar ach hoe hou je anders 1,3 miljard Chinezen aan het werk.
Touch down!
De vlucht naar Brisbane verloopt voorspoedig de kinderen doen het fantastisch. Er is niet veel entertainment aanboord en het lukt de kinderen om zo’n 4-5 uur te slapen. Verder doen we leuke reisspelletjes. De laatste 2 uur zijn de kinderen er helemaal klaar mee en wij ook! Landen met die kist.
Na ruim 30 uur reizen, 6 keer chicken rice/noodles, 4 films, 6 uur non stop gamen landen we eindelijk in Brisbane. We worden opgewacht door Thornstein en een uur later staan we in ons nieuwe huis. De bloemen staan op tafel, de koelkast is gevuld, de kids hebben een kadootje op hun kussen, de bedden zijn opgemaakt, de auto staat in de garage en de I-phone doet het . We verruilen onze lange broek en trui voor een t-shirt en korte broek. Dit noem ik nog eens een warm welcome!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten