De mannen schijnen iets sneller te acclimatiseren, dan de vrouwen. Overdag hebben Yildiz en ik het zwaar en doen we al snel een “schoonheidsslaapje” zoals Yildiz het zelf noemt. Het gevaar is dat we in het Nederlandse ritme blijven hangen. En afgelopen nacht waren Yildiz en ik om 03.30 uur klaar wakker. We hebben gekwartet , heel gezellig zo met z’n tweeën. We merken ook dat Yildiz een aantal dingen lastig vindt. Alles gaat goed zolang we maar met zijn 4-en in de onze direct omgeving dingen ondernemen. Maar als we de stad in gaan voor boodschappen dan vindt ze het allemaal heel spannend en wil ze het liefst zsm weer terug naar “huis” (appartement). De spanning van de afgelopen weken, het afscheid, de reis, weinig slaap en de nieuwe omgeving en taal maken heel wat los in haar. Ze is vanmiddag in slaap gevallen en begint nu als een zeehond te hoesten. Ik hoop niet dat ze ziek wordt…..maar als het wel zo is dan zal het met niet verbazen. De intensiteit waarmee ze alles beleeft, vraagt momenteel veel van haar. Gelukkig hebben we nog een dikke 3 weken vakantie voordat de school begint. En is er nog tijd om van de jetleg af te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten